TROPHEUS DUBOISI

Moderatorzy: leju, Opiekun_Forum

Awatar użytkownika
KODI
Założyciel
Posty: 4209
Rejestracja: 15 listopada 2012, 15:12
Płeć: On
Lokalizacja: Częstochowa-Stare Miasto
Kontakt:

TROPHEUS DUBOISI

Post autor: KODI »

INFO. ZACIĄGNIĘTA :arrow: http://www.akwa-mania.mud.pl/
Rodzina:
(Cichlidae) - Pielęgnicowate

Występowanie:
Jezioro Tanganika

Wielkość:
12 cm

Synonimy:
Brak

Cechy charakterystyczne:
Ryby te zamieszkują na głębokości 3-15 m w miejscach, gdzie dno jeziora jest skaliste. Wykazują instynkt terytorialny, ale ich agresja skierowana jest wyłącznie na osobniki własnego gatunku. Często widzi się je pływające samotnie lub w parach. Ryba ta ma określone wymagania pokarmowe. Najchętniej zjada mikroorganizmy, a w jej diecie należy również uwzględnić pokarm roślinny. Jest blisko spokrewniona z gatunkiem Tropheus moori, jednakże pływa na większych głębokościach i różni się od niego usposobieniem.
___________
Szereg odmian barwnych i podgatunków:


Tropheus duboisi "Bemba" - pochodzi z części wybrzeża jeziora w rejonie Bemba, Kongo

Obrazek


Tropheus duboisi "Karilani Island" - wyławiany w rejonie Karilani, Magambo

Obrazek


Tropheus duboisi "Kigoma" - pochodzi z rejonu Malagarazi, Tanzania na pograniczu z Burundii


Obrazek



Tropheus duboisi "Maswa" - występuje w rejonie portu w Kalemie, Kongo


Obrazek

___________
Warunki hodowlane:
Typowe akwarium z kamienistym dnem, grotami, szczelinami itp. Konieczna dobra filtracja.
Temperatura wody: 25-28°C Parametry wody - pH: 7,8 - 8,5 dH: 10-20°

Rozmnażanie:
Samica składa od 5 do 15 jaj, które przetrzymuje następnie w pyszczku. Po wypuszczeniu narybku troszczy się o niego jeszcze przez około 7 dni. Młode posiadają szare plamki na ciemnym, szaroniebieskim tle.


CYT. Z :arrow:
___________
Jerzy Aleksander SPLITT
AFRYKAŃSKIE PIELĘGNICE
Z JEZIORA TANGANIKA
Tropheus moorei, Boulenger 1898
Tropheus duboisi, Marlier 1959





Wielkie jeziora afrykańskie dostarczyły w ostatnich latach szereg nowych, pięknych okazów ryb z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae), stanowiących ozdobę akwariów i chlubę niejednego akwarysty. Interesujące nas tutaj gatunki z rodzaju Tropheus, a mianowicie Tropheus moorei i Tropheus duboisi, należą do grona najatrakcyjniejszych i najpiękniejszych ryb hodowanych w naszych akwariach. Żyją one w jeziorze Tanganika, którego czysta i klarowna woda pozbawiona jest pasożyta Schistosoma 1). Woda ta charakteryzuje się następującymi właściwościami fizykochemicznymi: odczyn alkaliczny (zasadowy) - pH 8,6-9,2, twardość ogólna - 14-18°n, temperatura powierzchni wody- 22-23°C [Axelrod, 1974, s. 103].

Omawiane ryby żyją w niewielkich stadach, liczących 10-15 osobników. Tropheus moorei zasiedla przede wszystkim strefę pierwszych 10-15 m od brzegu, o głębokości 0,5-2,0 m (sporadycznie do głębokości 5 m ), gdzie dno stanowi gruby żwir i liczne kamienie, dochodzące do wielkości głowy ludzkiej [Staeck, 1974, s. 509]. Natomiast Tropheus duboisi żyje w wodzie głębszej, sięgającej 12 m (Staeck, 1974, s. 504].


Ryc. 1. Schematyczny rysunek głównych odmian barwnych Tropheus moorei
(wg autora)

Obrazek

a - Tropheus moorei według Boulangera; b - w zależności od dominującego koloru może to być odmiana czarna, ciemnobrązowa, brązowa lub niebiesko-zielona; c - odmiana pomarańczowa; d - odmiana żółta; e - odmiana czerwona; f- odmiana czekoladowobrązowa; g - odmiana ciemnobrązowa z miedzianozielonym trójkątem; h - odmiana pręgowana. Ogólna barwa ciała: a, b, c, d, f - brązowoczarna; e, h - brązowa; g - oliwkowozielona. Strzałki oznaczają kierunki możliwych przesunięć plam barwnych. Kolory: 1 - żółty, złocistożółty lub cytrynowożółty; 2 - niebieskobiały; 3 - miedzianozielony; 4 - pomarańczowoczerwony; 5 - wiśniowoczerwony; 6 - szary

Pierwsze okazy Tropheus moorei 2) przywieziono do Europy już pod koniec XIX wieku. Znajdowały się one wśród ryb odłowionych w jeziorze Tanganika dla londyńskiego Muzeum przez J.E. Moore w latach 1895-1896. Na podstawie tych zakonserwowanych egzemplarzy Boulenger dokonał w roku 1898 pierwszego oznaczenia tego gatunku, które następnie uzupełnił w roku 1915 [Staeck, 1974, s. 504] . Według Boulengera Tropheus moorei to ryby barwy ciemnobrązowej (l) 3) z dużą niebieskobiałą plamą na każdym boku ciała i brzuchem czerwonobrązowym lub ciemnoczerwonobrązowym. Łuski na grzbiecie posiadają ciemne obrzeżenia; płetwy czarnawe, albo ciemnoczerwone, a szpiczaste zakończenie płetwy grzbietowej czarne (ryc la).

Następny opis Tropheus moorei, oparty również na okazach zakonserwowanych, podał Pool w roku 1944 [staeck, 1974, s. 504] . Według niego ryba ta posiada ubarwienie ciemnobrązowe (1) z wielką jasną plamą na każdym boku, natomiast głowa pokryta jest licznymi jasnymi plamkami.

Kolejna wzmianka o ubarwieniu tego gatunku, podana przez Poola w roku 1956 [Staeck, 1974, s. 504], oparta już została na obserwacji okazów żywych 4). Ryby były barwy oliwkowozielonej z żółtym brzuchem. Na obu bokach nieregularne plamy i paski koloru jasnocytrynowożółtego. Na pysku widoczne trzy pomarańczowoczerwone smużki, a na skrzelach i poniżej płetw piersiowych występowały jednobarwne kropki. Płetwy szarawe, grzbietowa i ogonowa z cytrynowożółtą plamą. Niektóre ryby, obserwowane przez Poola przy południowo-zachodnich brzegach jeziora, posiadały na ciele dużą, podłużną, błyszczącą, wiśniowoczerwoną plamę. Takie zabarwienie miały również częściowo płetwy grzbietowa, odbytowa i brzuszne

Ryc 2. Tropheus duboisi
a - osobnik młody, b - osobnik dorosły

Obrazek

Dokładne badania przeprowadzone w północnej części jeziora Tanganika przez francuskiego ichtiologa G. Marliera doprowadziły do stwierdzenia, że Tropheus moorei występuje w czterech różnobarwnych odmianach [Marlier, 1959] , uznanych przez niego, a później przez G. Preyera iT.D.Ilesa [Freyer, Iles, I972], za rasy geograficzne. Marlier wyróżnił następujące odmiany: czarną, pomarańczową, żółtą i czerwoną.

Ryc 3. Występowanie różnych odmian barwnych Tropheus moorei i Tropheus duboisi w północnej części jeziora Tanganika (wg Marliera, Matthesa i Freyera za W. Staeckiem )

Obrazek

A - Tropheus moorei, B - Tropheus duboisi. Odmiany barwne: 1 - brązowa, 2 - czarna, 3 - pomarańczowa, 4 - żółta, 5 - czerwona, 6 - niebieskoczarna, 7 - żółtozielona, 8 - pręgowana, 9 - stadium pośrednie między pomarańczową a czarną

Dorosłe osobniki odmiany czarnej (2) ubarwione są brązowoczarno, a tęczówka oka posiada wąskie pomarańczowoczerwone obrzeżenie (ryc. lb). Pozostałe odmiany są również brązowoczarne, z tym że odmiana pomarańczowa (3) charakteryzuje się pomarańczowoczerwoną, błyszczącą pręgą, biegnącą od środkowej części grzbietu do brzucha (ryc lc) odmiana żółta (4) posiada podobną pręgę, lecz o rozmytym konturze, barwy złocistożółtej, która może przebiegać bardziej w przodzie lub tyle ciała (ryc 1d); wreszcie u odmiany czerwonej (5) pręga jest przewężona w części środkowej, jej górna część, wchodząca lekko na płetwę grzbietową, jest żółta, a dolna błyszcząca wiśniowoczerwona (ryc 1e).

Pozostałe ryby z tego rodzaju, różniące się od Tropheus moorei morfologią, zachowaniami "społecznymi" i wymaganiami ekologicznymi opisał Marlier jako Tropheus duboisi 5), traktując je jako samodzielny gatunek. Ryby te w wieku młodocianym na niebieskoczarnym ciele posiadają dużą ilość białych błyszczących kropek, układających się w poprzeczne pręgi (ryc 2a). Ubarwienie to, po upływie 12-15 miesięcy ulega stopniowej zmianie, tak że osobniki dorosłe charakteryzują tylko jedną, rozmytą pręgą się barwy białawej lub żółtawej, biegnącą od przedniej części płetwy grzbietowej ku płetwom brzusznym (ryc 2b). Ciało ryb dorosłych lekko matowe, niebiesko-czarnobrązowe, głowa niebieskawa lub niebieskoszara. Łuski ciemno obrzeżone, tęczówka oka zielonoszara, a źrenica żółta [Frey, 1978A,s. 143, Goldstein, 1974, s. 4l]

W roku 1962 H. Matthes [staeck, 1974, s. 506] do odmian barwnych Tropheus moorei, wyróżnionych przez Marliera, dodał pięć dalszych form, odkrytych w północnej części jeziora. Najważniejsze spośród nich to odmiana niebieskoczarna (6), której czarno ubarwione ciało posiada niebieski "nalot", odmiana czekoladowobrązowa charakteryzująca się żółtą plamą w okolicy grzbietu (ryc. 1f) oraz odmiana żółtozielona (7).

Odmianą znaną od roku 1974. jest odmiana ciemnobrązowa z miedzianozielonym trójkątem na grzbiecie; na bokach ryby za nasadami płetw brzusznych widoczne są owalne, żółte plamy przechodzące w szary pas, a pomiędzy nasadami płetw grzbietowej i odbytowej szeroka, czarna pręga (ryc 1g).

W lutym 1974 roku W. Staeck otrzymał z Ostufer nową, nie znaną odmianę Tropheus moorei [Staeck, 1974, s. 507-508] . Pochodzi ona, jak większość pozostałych odmian, z północnej części jeziora Tanganika, z tą tylko różnicą że poznane dotąd ryby odłowiono w Burundi, a tę złowiono w Tanzanii, a więc nieco bardziej na południe (ryc 3). Jest to tzw. odmiana pręgowana (8). Ciało i płetwy ryb należących do tej odmiany są oliwkowozielone, brzuch od gardła do nasady płetwy odbytowej cytrynowożółty. Na bokach, od pokryw skrzelowych do nasady ogona, występuje 6-8 wąskich, żółtych pręg. Płetwy grzbietowa i odbytowa obrzeżone wąskim pomarańczowym paskiem. Przy krawędzi jasnoniebieskiej płetwy odbytowej rząd pomarańczowoczerwonych plamek z czarną obwódką (ryc 1h).

Przypuszczać należy, że badania prowadzone obecnie w naturalnym środowisku ryb z rodzaju Tropheus przez Herberta Axelroda, Piotra Bricharda i Wolfganga Staecka, doprowadzą do odkrycia nowych, nie znanych jeszcze odmian barwnych tych pięknych ryb.

___________
1) Schistosoma - groźny pasożyt, długości 12-20 mm, roznoszony przez ślimaki, odkryty w roku 1852 przez niemieckiego lekarza Bilharza (stąd dawna nazwa naukowa Bilharziosa). Występuje głównie w ZRA i krajach przybrzeżnych,por. Axelrod, 1974, s. 104. 2)
2) Oznaczenia morfologiczne ryb z rodzaju Tropheus: D - pinna dorsalis (płetwa grzbietowa), A -pinna analis (płetwa odbytowa). Liczba promieni ciernistych (twardych) oznaczona cyframi rzymskimi, a promieni miękkich cyframi arabskimi.
3) Cyfry w nawiasach odpowiadają oznaczeniom poszczególnych odmian naniesionych na mapkę (ryc 3).
4) Poprzednie oznaczenia dokonywane w oparciu o egzemplarze zakonserwowane były stosunkowo mało miarodajne, bowiem ubarwienie ryb dość szybko traciło swoją świeżość i nie odpowiadało naturalnym kolorom
5) Patrz przepis 2.
___________
LITERATURA



Axelrod H.R., 1974, Die "Korallenfische des Susswassers" - Cichliden aus dem Malawi- und Tanganjikasee, "Aąuarien Magazin", nr 3, s. 102-107.

Frey H., 1978, Das grosse Lexikon der Aąuaristik - Susswasser und Meerwasser, Leipzig-Radebeul

Frey H., 1978A, Buntbarsche - Cichliden, Zierfische-Monographien, Bd. 4, Leipzig-Radebeul

Fryer G., Iles T.D., 197 2, The Cichlid Pishes of the GreatLakes of Africa- Their Biology and Evolution, Edinburgh.

Goldstein R.J., 1974, Buntbarsche fiirs Aąuarium, Cichliden - ihre Zucht und Pflege, Stuttgart.

Marlier G., 1959, Observations sur la biologie litteral du lac Tanganika, voL 3, 5 B, s. 98-101.

Staeck W., 1974,Eine neue geographische Rasse des Brabantbuntbarsches, "Aąuarien Magazin", nr 12, s. 504-509.
___________
Od redakcji: H. Mayland w książce Cichliden und Fischzucht (1978) podaje, że obecnie znane są następujące odmiany T. Moorei: pomarańczowa I i II, pręgowana, zielona, dwuplamista, z widlasto rozdwojonym ogonem, tęczowa, zielono-czerwona, pręgowana na ogonie, czarna, pomarańczowo-czarna, żółto-czerwona, żółta, czarnoniebieska, brązowa, zielonożółta, zielonooliwkowa, cesarska (z szerokim pasem), czarno-czerwona oraz cytrynowa I i II. Nielsen i Thys (1975) odmianę brązową zwaną także czekoladową podnieśli do rangi gatunku wyodrębniając Tropheus brichardi. W 1977 roku Glen Axelrod opisał nowy gatunek z tego rodzaju, a mianowicie Tropheus poili. Wszystkie ryby z tego rodzaju, ze względu na to, że ubarwienie pierwszych żywych okazów dowiezionych do Europy odpowiada belgijskim barwom narodowym oraz z uwagi na duże zasługi ichtiologów belgijskich w ich badaniu nazywa się pielęgnicami brabanckimi (od prowincji Belgii).
Załączniki
DOROSŁY SAMIEC
DOROSŁY SAMIEC
P1020973.JPG (40.32 KiB) Przejrzano 8464 razy
MŁODE OSOBNIKI
MŁODE OSOBNIKI
P1000828.JPG (50.14 KiB) Przejrzano 8464 razy
KODI aquajura.pl
507L + 200L - Aqua Salsus II
20L- KODI-zumi
______________

e-mail : aquanexus.pl@gmail.com lub kkodim@gmail.com
Tel.607 404 247
NIECH MOC BĘDZIE Z WAMI ! ZAWSZE
Awatar użytkownika
bynio67
Założyciel
Posty: 1964
Rejestracja: 15 listopada 2012, 22:02
Płeć: On
Lokalizacja: Tysiąclecie

Re: TROPHEUS DUBOISI

Post autor: bynio67 »

Hej Konrad. W załączniku rozpoznałem Twój przepiękny zielony zbiornik. I przypominam sobie jak rewelacyjnie prezentowały się w nim wówczas Kodiego "Kropeczki".
Wczoraj minął miesiąc odkąd mam w jednym z akwariów równie śliczne podrastające Dubois.
Naprawdę jestem bardzo zadowolony. Przyjechały do mnie z Wołowa. Jest to młodzież pochodząca z dwóch zbiorników. Starsze obecnie mają 5 miesięcy a młodsze samica wypuściła 3 tygodnie później. Obecnie pływają same, ale przez kilka godzin razem z 3 Demasoni(1+2) Miałem taki plan bo to też roślinożercy. Ale od początku po wpuszczeniu cała trójka Demasoni napięła płetwy. Zaznaczając "kto tu rządzi". "Kropeczki pływały przy szybie od góry do dołu, w jednym końcu akwarium. Nie mogły zejść na dół bo każdy Demasoni pilnował swojej kryjówki, oraz rewiru dookoła niej. Najbardziej walecznego z Demonów, czyli samca odłowiłem do zbiornika z Membe Deep. Po tym kroku, sytuacja się trochę uspokoiła. Dwie samice Demasoni pilnowały swoich rewirów(po bokach akwarium). Środek był pusty po samcu. Ale tylko jedne"Kropeczka" ośmieliła się tam popłynąć. Nic nie robiąc sobie z zaczepek jednej z samic Demasoni. Wieczorem już byłem pewny że samice Demasoni przełowię do samca. Więc od tego czasu Demasoni pływały gdzie indziej. Duboiski mają około 5 cm. Aż się wierzyć nie chce że z tych ślicznotek wyrosną rozbójniki. Mam nadzieję że ich nie zmarnuję.
Awatar użytkownika
KODI
Założyciel
Posty: 4209
Rejestracja: 15 listopada 2012, 15:12
Płeć: On
Lokalizacja: Częstochowa-Stare Miasto
Kontakt:

Re: TROPHEUS DUBOISI

Post autor: KODI »

Jeszcze fotki moich duboisi ;)

ObrazekObrazek
KODI aquajura.pl
507L + 200L - Aqua Salsus II
20L- KODI-zumi
______________

e-mail : aquanexus.pl@gmail.com lub kkodim@gmail.com
Tel.607 404 247
NIECH MOC BĘDZIE Z WAMI ! ZAWSZE
Awatar użytkownika
bynio67
Założyciel
Posty: 1964
Rejestracja: 15 listopada 2012, 22:02
Płeć: On
Lokalizacja: Tysiąclecie

Tropheus Duboisi - Idealny pas

Post autor: bynio67 »

Wyobraźmy sobie taki oto scenariusz. Kupujemy narybek Dubois pokolenie F1. Następnie cierpliwie czekamy kilka miesięcy aż ryby zaczną sie wybarwiać. Spodziewamy się osobników takich jak na najładniejszych obrazkach, czyli czarnych jak smoła, z niebieską maską na pysku, oraz równym i szerokim pasem. Jakież będzie rozczarowanie gdy nasze Duboisi nie będą miały pasów jakich oczekiwaliśmy. Przecież był to narybek po rodzicach z odłowy.

Na pewno słyszeliście o hodowli polegającej na wielopokoleniowym krzyżowaniu ze sobą ryb selekcjonowanych. Jest to metoda stworzenia sztucznie linii Tropheus Duboisi, których potomstwo charakteryzuje się szerokim i równym pasem po obu stronach.
Czy to znaczy że tylko ryby tak prowadzone mogą się wybarwić idealnie?
Niestety, w przypadku T. duboisi wiele na to wskazuje, ale tak być nie musi.
Co to znaczy idealny pas? Nigdzie nie ma opisanych wzorców jaką szerokość powinien on mieć. Zawsze podaje sie od...do...Do tego dochodzą jeszcze indywidualne cechy poszczególnych ryb. Czasami jest tak że z jednej strony pas jest szerszy, a z drugiej węższy.
Podsumowując, szukanie ideału który sobie sami założymy jest trudne.
Uważam, że po najpiękniejszych rodzicach, czy to z odłowu, czy też kolejnego pokolenia nie mamy gwarancji, że duboisi będzie miał taki pas jak byśmy chcieli. Bo jeden na dziesięć może okazać się niespodzianką która będzie odstawała id zakładanego ideału.
Przy okazji zdobywania informacji, oraz pisania tego tekstu nasunęło mi się kilka pytań.
Jak rozumieć to że Dubois które najchętniej i najczęściej podchodzą do tarła maja właśnie szeroki pas?
Jaki Twoim zdaniem jest ten idealny pas u duboisi?
Czy różny jak to bywa w naturze? Czy ładny równy i szeroki jak u okazów które do nas trafiają po selekcji nad jeziorem?
ODPOWIEDZ

Wróć do „Galeria ryb”