Xenotilapia papilio
: 10 stycznia 2013, 13:42
Xenotilapia Papilio- Jest to ryba z rodziny pielęgnic piaskowych, rośnie dosć długo i późno dojrzewają, odkryto ją stosunkowo niedawno i opisano w 1990r. Jest to gatunek ryb endemicznych zamieszkujących wodu u wybrzeża Zairu, żyją na głębokości 50m na skalistym dnie jeziora. W naturze występują często w grupach składających się z kilku osobników. Jest to ryba dość agresywna i terytorialna wobec swojego gatunku a wszczególności w okresie tarła.
Akwarium: Minimum to 200l o długości 120cm. woda powinna mieć odczyn pH powyżej 7 i temperature 26-28 stopni C, musi być bardzo czysta ( konieczna wydajna filtracja oraz nawet 2 tygodniowe częściowe podmiany wody). W poruwnaniu do innych przedstawicieli z gatunku Xenotilapii, Papilio woli podloże bardziej kamieniste niż piaszczyste tzn. na dnie układamy dużo płaskich i nietylko kamienia tak aby stworzyć imitacje kamienistego dna jeziora Tanganiki oraz aby utworzyć dużo grot pozwalającym się im chować oraz odbywać tarło w spokoju.
Hodowle zaczynamy od wpuszczenia ok 6-8 osobników po czasie gdy mamy szczęscie dobierze się nam para resztę osobników odławiamy (zakładając że mamy minimalne akwarium dla nich) ponieważ mogły by być nonstop nękane przez dobraną pare, a nawet zabite. W naturze żywi się praktycznie wszystkim w akwarium karmimy ten gatunek larwami komarów, cyclopem, artemią, oraz dobrym jakościowo pokarmem roślinnym. Płeć u tego gatunku jest ciężka do odrużnienia. Towarzyszami mogą być inne gatunki Xenotilapii oraz np. C. leptosoma, Bentochromis tricoti.
Rozmnażanie: Jest to pyzczak. Zapłodnioną ikrę inkubuje w pysku samica, a po upływie ok 9-13 dni rolęprzejmuje samiec na kolejne 9-13 dni. Po upływie tego czasu wykluwają się młode, które są strzeżone przez rodziców i jeszcze przez jakiś czas znajdują schronienie w ich pyskach.
To tyle co się dowiedziałem na temat tego pięknego gatunku zapraszam do rozmów w tym temacie.
A oto zdjęcia:
Akwarium: Minimum to 200l o długości 120cm. woda powinna mieć odczyn pH powyżej 7 i temperature 26-28 stopni C, musi być bardzo czysta ( konieczna wydajna filtracja oraz nawet 2 tygodniowe częściowe podmiany wody). W poruwnaniu do innych przedstawicieli z gatunku Xenotilapii, Papilio woli podloże bardziej kamieniste niż piaszczyste tzn. na dnie układamy dużo płaskich i nietylko kamienia tak aby stworzyć imitacje kamienistego dna jeziora Tanganiki oraz aby utworzyć dużo grot pozwalającym się im chować oraz odbywać tarło w spokoju.
Hodowle zaczynamy od wpuszczenia ok 6-8 osobników po czasie gdy mamy szczęscie dobierze się nam para resztę osobników odławiamy (zakładając że mamy minimalne akwarium dla nich) ponieważ mogły by być nonstop nękane przez dobraną pare, a nawet zabite. W naturze żywi się praktycznie wszystkim w akwarium karmimy ten gatunek larwami komarów, cyclopem, artemią, oraz dobrym jakościowo pokarmem roślinnym. Płeć u tego gatunku jest ciężka do odrużnienia. Towarzyszami mogą być inne gatunki Xenotilapii oraz np. C. leptosoma, Bentochromis tricoti.
Rozmnażanie: Jest to pyzczak. Zapłodnioną ikrę inkubuje w pysku samica, a po upływie ok 9-13 dni rolęprzejmuje samiec na kolejne 9-13 dni. Po upływie tego czasu wykluwają się młode, które są strzeżone przez rodziców i jeszcze przez jakiś czas znajdują schronienie w ich pyskach.
To tyle co się dowiedziałem na temat tego pięknego gatunku zapraszam do rozmów w tym temacie.
A oto zdjęcia: