Copadichromis ilesi (Kirondo)
: 17 marca 2013, 11:42
Copadichromis ilesi (Kirondo) to endemiczny gatunak jeziora Malawi.
Występuje na całym jeziorze wzdłuż skalistych wybrzeży. W okolicy Gome, wysp Likoma, Mbowe, Cape Maclear (Malawi), Nkanda, Kirondo, Makonde i Cape Kaizer (Tanzania).
Zawsze w strefie przejściowej między skałami i piaszczystym dnem, na głębokości około 10-30 metrów. Tarło w środowisku naturalnym odbywa się na płytszych wodach, zwykle od maja do grudnia. Samce przed tarłem budują gniazda pod skałą lub w okolicy małych grup skalnych. Następnie efektownym tańcem godowym starają się przyciągnąć partnerkę do gniazda. Znajdują się one od siebie w odległości kilku metrów. Inkubująca samica pielęgnuje jajka przez około 21 dni. Z jednego miotu uwalnia 30 do 60 rybek. Copadichromis ilesi (Kirondo) to Non Mbuna, żywi się planktonem pobieranym z toni wodnej.
Gatunek ten wydaje się być bardzo ściśle związane z Copadichromis geertsi (virginalis Blotch). Obydwa zasiedlają środowisko w okolicy miasta Goma. C. ilesi jest większy. Samce nie posiadają czerwonego paska na płetwie grzbietowej. Samice mają lekko żółtawo-brązowy kolor, natomiast samice C. virginalis są srebrne. Charakteryzują się tym że budują kratery w okolicy dużego nawisu skalnego. Skała ta tworzy ochronną ścianę z jednej strony i od góry gniazda.
Maksymalna wielkość samców wynosi około 15 cm. Samice często pływają w ławicach, na głębokości około 10metrów. Są mniejsze dorastają do około 12cm.
Samce i samice nie wykazują żadnych zachowań terytorialnych.
Akwarium powinno być duże, dno z dużą ilością piasku, aby samiec mógł trochę kopać. Oraz kilka kryjówek skalnych zwłaszcza dla samic. Jest to spokojna pielęgnica, dobrze czuje się w grupie z podobnie sachowującymi się gatunkami, również Aulonocara. Wskazane jest, aby w towarzystwie jednego samca przebywało kilka samic.
Występuje na całym jeziorze wzdłuż skalistych wybrzeży. W okolicy Gome, wysp Likoma, Mbowe, Cape Maclear (Malawi), Nkanda, Kirondo, Makonde i Cape Kaizer (Tanzania).
Zawsze w strefie przejściowej między skałami i piaszczystym dnem, na głębokości około 10-30 metrów. Tarło w środowisku naturalnym odbywa się na płytszych wodach, zwykle od maja do grudnia. Samce przed tarłem budują gniazda pod skałą lub w okolicy małych grup skalnych. Następnie efektownym tańcem godowym starają się przyciągnąć partnerkę do gniazda. Znajdują się one od siebie w odległości kilku metrów. Inkubująca samica pielęgnuje jajka przez około 21 dni. Z jednego miotu uwalnia 30 do 60 rybek. Copadichromis ilesi (Kirondo) to Non Mbuna, żywi się planktonem pobieranym z toni wodnej.
Gatunek ten wydaje się być bardzo ściśle związane z Copadichromis geertsi (virginalis Blotch). Obydwa zasiedlają środowisko w okolicy miasta Goma. C. ilesi jest większy. Samce nie posiadają czerwonego paska na płetwie grzbietowej. Samice mają lekko żółtawo-brązowy kolor, natomiast samice C. virginalis są srebrne. Charakteryzują się tym że budują kratery w okolicy dużego nawisu skalnego. Skała ta tworzy ochronną ścianę z jednej strony i od góry gniazda.
Maksymalna wielkość samców wynosi około 15 cm. Samice często pływają w ławicach, na głębokości około 10metrów. Są mniejsze dorastają do około 12cm.
Samce i samice nie wykazują żadnych zachowań terytorialnych.
Akwarium powinno być duże, dno z dużą ilością piasku, aby samiec mógł trochę kopać. Oraz kilka kryjówek skalnych zwłaszcza dla samic. Jest to spokojna pielęgnica, dobrze czuje się w grupie z podobnie sachowującymi się gatunkami, również Aulonocara. Wskazane jest, aby w towarzystwie jednego samca przebywało kilka samic.