Zatoczek (Segmentina nitida)

[Endriu]

INFO. ZACIĄGNIĘTE Z GOOGLE

"Zatoczek (Segmentina nitida)



Budowa
Muszla brunatna, cienkościenna, silnie błyszcząca, od góry wyraźnie wypukła,
z dołu spłaszczona, jej skręty nachodzą na siebie. Wewnątrz muszli znajdują się białawe listewki poprzeczne, prześwitujące na zewnątrz. Muszla jest zakręcona. Szerokość muszli: 4-7 mm, liczba skrętów: 4-5, ostatni z nich znacznie szerszy od pozostałych, z tępą krawędzią położoną na dolnym brzegu. Po spodniej stronie muszli wyraźnie widoczny, miseczkowaty dołek osiowy. Ciało ślimaka jest ciemne, czerwonawo-szare. Stopa długa, od przodu tępo zaokrąglona, z tyłu zaostrzona. Czułki cienkie, nitkowate. Oczy znajdują się u ich nasady, od strony wewnętrznej

Występowanie
Gatunek palearktyczny. Znany z całego terytorium Polski z wyjątkiem wyższych obszarów górskich, pospolity i liczny.
Najczęściej zamieszkuje płytkie zbiorniki stojące, odznaczające się dużymi wahaniami poziomu wody, takie jak torfianki, rowy melioracyjne, zalewy łąkowe czy bagna.
Czasem też występuje w akwariach przywleczony z odłowionymi roślinami wodnymi (moczarka kanadyjska, rzęsa wodna) lub pokarmem (Dafnia)

Opis
Zatoczek lśniący jest jednym spośród najbardziej odpornych na wysychanie ślimaków wodnych występujących w naszym kraju. Zapadając w stan anabiozy może przetrwać ponad pół roku płytko zagrzebany w osadach dennych oraz szczątkach roślin pokrywających dno wyschniętego zbiornika.
Jest to gatunek bardzo tolerancyjny jeśli chodzi o odczyn pH wody. Może zasiedlać zarówno zbiorniki o odczynie obojętnym jak i kwaśnym (do pH = 4,6).
Najliczniej występuje wśród roślinności wodnej, w kożuchach rzęsy wodnej oraz glonów nitkowatych.

Odżywianie
Zatoczki odżywiają się obumarłymi szczątkami roślin oraz peryfitonem zeskrobywanym przy pomocy tarki (raduli) z przedmiotów zanurzonych w wodzie. Żeruje również pełzając po dolnej stronie błony powierzchniowej wody, skąd zbiera unoszące się na niej szczątki organiczne."