Pterophyllum scalare

Moderator: Opiekun_Forum

Awatar użytkownika
alkorta
Założyciel
Posty: 1000
Rejestracja: 15 listopada 2012, 16:47
Płeć: On

Pterophyllum scalare

Post autor: alkorta »

ŻAGLOWIEC WIĘKSZY

Pterophyllum scalare
/Lichtenstein 1823/
Żaglowiec większy, inaczej zwany skalarem, należy do rodziny pielęgnicowatych /Cichlidae/ i rodzaju żaglopłetwych /Pterophyllum/. Ryba ta żyje w środkowym biegu rzeki Amazonki oraz w jej dopływach, a także, według niektórych, autorów w lagunach Gujany Brytyjskiej, gdzie prowadzi gromadne życie, po 15 do 20 sztuk, często w towarzystwie innych pielęgnic.
Według dotychczasowej literatury fachowej rozróżnia się trzy gatunki żaglowców: P.scalare, P.eimekei oraz P.altum. Niektórzy uczeni uważają gatunek P.eimekei za skarlałą formę lokalną gatunku P.scalare.

Żaglowiec większy posiada płetwy dochodzące do 15-cm długości, przy całkowitej jego wysokości wynoszącej około 26 cm. Tułów, jest po bokach mocno, pionowo spłaszczony. Na czole posiada siodełkowatą wklęsłość, od której biegnie stromo ku górze linia grzbietu. Barwę ma zielono-szarą, przechodzącą w oliwkowo-szarą, ze srebrnym połyskiem. Grzbiet jest koloru brunatno-oliwkowego, z lekko żółtym nalotem, przechodzącym nawet w odcień rdzawy. Brzuch wykazuje odcień jasny. Poprzez tułów biegną pionowo cztery, mocno zaakcentowane pasy oraz trzy krótsze, słabo dostrzegalne. Wszystkie wykazują zabarwienie czarne, względnie matowo-szare. Piąta, najmocniej zabarwiona pręga, biegnie od wierzchołka płetwy grzbietowej, poprzez tułów, aż do spodu płetwy odbytowej. Płetwa grzbietowa jest niebiesko-szara przechodząca w kolor ołowiano-szary. Promienie tej płetwy są w przedniej części czarne, zaś w tylnej białe. Tylna, miękka część płetwy, posiada biało-szare pasma. Płetwa odbytowa ma natomiast ubarwienie, nieco ciemniejsze. Płetwy brzuszne są u nasady żółto-zielone, dalej na zewnątrz niebiesko-zielone, a końce cytrynowo-żółte, dochodzące do pomarańczowego. Obrys oka ma zabarwienie krwisto-czerwone lub ciemno-czerwone. Nieraz można zaobserwować niebieski połysk tułowia.
skalar.jpg
skalar.jpg (10.91 KiB) Przejrzano 4287 razy
Rozróżnienie płci, poza okresami tarła, jest trudne. W okresie tarła pokładełko samca jest ostro zakończone, samicy znów nieco grubsze i okrągłe.
Temperatura wody w akwarium nie powinna spadać poniżej 25°C. Żaglowce wymagają dużych i wysokich akwariów, dochodzących do 200 litrów, pojemności wody. Zbiornik obsadzamy strzałką wodną, nurzańcem olbrzymim i żabieńcem. Następnie wlewamy do niego wodę o twardości całkowitej około 10°n. Jeżeli do dyspozycji posiadamy wodę z instalacji wodociągowej o TwO 18 do 20°n, wówczas należy obniżyć jej twardość przez dolanie do jednej części wody z sieci miejskiej, jedną część wody deszczowej.

Do tak przygotowanego akwarium wpuszczamy 6 do 8 sztuk skalarów. Celem uzyskania efektownego kontrastu można dodać 10 d0 20 sztuk bystrzyków jarzeńców i bystrzyków neonowych. Dziewięcio miesięczne skalary zaczynają łączyć się w pary. Temperatura powinna wynosić wtedy około 26°C. Pary takie odłączają się od pozostałych ryb i szukają każda z osobna, możliwości spokojnego złożenia ikry, co najczęściej ma miejsce na liściu strzałki wodnej lub żabieńca, który uprzednio bardzo dokładnie czyszczą pyszczkami. Na oczyszczone miejsce samiczka przykleja ikrę za pomocą pokładełka, którą samiec natychmiast zapładnia. Podczas pierwszego tarła skalary składają około 150 jaj. Następne tarła są znacznie obfitsze, a ilość jaj dochodzi do 600 i więcej sztuk. Skalary karmione larwami komarów i rurecznikami bardzo szybko przygotowują się do następnego tarła, co ma miejsce po 14, a najpóźniej po 21 dniach, licząc od ostatniego składania ikry. Rodzicielska para otacza złożoną ikrę troskliwą opieką, polegającą na wachlowaniu nad nią płetwami piersiowymi dla dostarczenia tlenu oraz ostrożnym usuwaniu zapleśniałych ziaren i różnych zanieczyszczeń. W tym stadium możemy rozpocząć sztuczny wychów. Najlepiej wieczorem tego samego dnia, w którym odbyło się tarło, ucinamy, liść z ikrą i przenosimy go do szerokiego; szklanego słoja. Woda nalana uprzednio do słoja, powinna składać się z dwóch części wody pobranej z akwarium i jednej części wody deszczowej. Na każde pięć litrów tak przygotowanej wody dodajemy pół łyżeczki soli kuchennej. Następnie umieszczamy w słoju bardzo drobny przewietrzacz, tak, by maleńkie perełki powietrza powoli obmywały liść z ikrą. Celem utrzymania odpowiedniej temperatury, umieszczamy słój w dużym akwarium, uważając, aby nie wlewała się do niego woda. Korzystniej jest przenieść ikrę do akwarium o pojemności 100 litrów. Zbiornik taki dobrze czyścimy i napełniamy wodą do wysokości 15 cm.
skalar3.jpg
skalar3.jpg (8.78 KiB) Przejrzano 4287 razy
Bardzo dokładnie usuwamy z niego wszystkie ślimaki. Na dno kładziemy szklane, płaskie naczynie o średnicy około 20 cm, lub głęboki-talerz, do którego wkładamy ucięty liść z ikrą. Koniec liścia przyciskamy szklanym prętem lub ołowianym ciężarkiem. Następnie wkładamy napowietrzacz, z którego wychodzące powietrze powinno lekko obmywać liść z ikrą. Dalsza pielęgnacja polega na usuwaniu za pomocą igły mleczno zabarwionych jajeczek i wyciąganiu ich z wody szklaną rurką. Po 24 godzinach dalsze pleśnienie jajeczek nie powinno występować. Po dalszych dwóch dniach zaobserwować można pojawienie się na jajeczkach małych ogonków. W niedługim czasie zwisają na liściu małe rybki, wyglądające jak; powiewające na wietrze chorągiewki. Następnie narybek opada na dno talerza, gdzie zbija się w gromadkę i wyglądem przypomina trzęsącą się galaretkę. Po 90 godzinach, licząc od tarła, pierwsze rybki zaczynają pływać. Od tej chwili rozpoczynamy karmienie maleńkimi larwami oczlików. Jednodniowy brak pokarmu może być powodem zagłady całego narybku. Dopóki nie wykształci się u narybku pęcherz pławny, porusza się on rzadko i tylko skokami. Po czterech, tygodniach młode skalarki podobne są do swych rodziców. Szczególną uwagę trzeba zwracać na wielkość pokarmu, albowiem zbyt dużego pokarmu rybka nie połknie, co w konsekwencji może doprowadzić do śmierci głodowej, larwy komarów można podawać dopiero podrośniętemu narybkowi. Akwarium hodowlane musi być zaopatrzone w napowietrzacz i dobrze pracujący filtr, najlepiej wewnętrzny.
skalar2.jpg
skalar2.jpg (12.95 KiB) Przejrzano 4287 razy
Na­tura dała nam dwo­je oczu, dwo­je uszu, ale tyl­ko je­den język po to, abyśmy więcej pat­rzy­li i słucha­li, niż mówili.


300 l
- Symphysodon Discus
- Corydoras Metae
- Corydoras Panda
- Ancistrus dolichopterus
ODPOWIEDZ

Wróć do „GALERIA RYB”